Luty 2008 roku
Ulice Piłsudskiego i Dworcowa to jedne z najbardziej ruchliwych arterii komunikacyjnych w Olsztynie. Liczba przejeżdżających tędy samochodów w połączeniu z taką budową ronda, że umożliwia ono przejazd z dużą prędkością, sprawia, że od lat to też jedno z najbardziej niebezpiecznych miejsc na drogowej mapie Olsztyna.
Dwa lata wcześniej naukowcy z Politechniki Gdańskiej na zlecenie drogowców przygotowali analizę wypadków, do których doszło na ulicach Olsztyna w latach 2001-2005. Rondo ulic Dworcowej i Piłsudskiego znalazło się w czołówce najniebezpieczniejszych w mieście. - Tu jest niebezpiecznie głównie ze względu na kierowców jadących ulicą Dworcową od strony Żołnierskiej - przekonywał wówczas jeden z mieszkających w okolicy. - Rozpędzone auta wpadają na rondo, licząc, że uda im się przez nie przemknąć. Ale często dochodzi do stłuczek.
Rzeczywiście, rondo jest tak zbudowane, że nie zmusza kierowców do wolniejszej jazdy, wręcz przeciwnie - prowokuje, by jeździć z taką prędkością jak na zwykłej ulicy. - Wzrastające natężenie ruchu [przejeżdżało tędy wówczas 12 tys. aut dziennie - red.] oraz układ skrzyżowania w postaci ronda wpływa na znaczny wzrost zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego - czytamy w raporcie o sytuacji drogowej w tym miejscu, który dostali olsztyńscy drogowcy. Autorzy dokumentu przestrzegają, że w najbliższych latach natężenie ruchu zwiększy się tu o 30 proc.
Drogowcy wzięli sobie do serca zalecenia autorów raportu o bezpieczeństwie i przygotowali trzy warianty zmian w tym miejscu. Pierwszy zakładał budowę klasycznego skrzyżowania z sygnalizacją świetlną. Druga propozycja to zwężenie wlotów, aby kierowcy zwolnili przed wjazdem na rondo. Trzecia to estakadę nad skrzyżowaniem. Miejski Zarząd Dróg, Mostów i Zieleni wybrał ten ostatni wariant. Wystąpił nawet do ratusza z wnioskiem o wydanie warunków wykonania tej inwestycji.
Według koncepcji drogowców przebudowa skrzyżowania al. Piłsudskiego i ul. Dworcowej miała polegać na wykonaniu skrzyżowania dwupoziomowego wzdłuż ul. Dworcowej i pozostawienie ronda dla jadących na al. Piłsudskiego (pokazujemy je na zdjęciu na samej górze na podstawie wizualizacji z materiałów Urzędu Miasta). Szacunkowy koszt budowy takiej estakady, przy jednoczesnej budowie zjazdów w al. Piłsudskiego, wynosił wówczas ok. 20 mln zł.
Mimo entuzjazmu, który na chwilę zapanował wśród kierowców, działania drogowców nie oznaczały wcale natychmiastowego wykonania inwestycji. Tomasz Szczyglewski, ówczesny wiceprezydent miasta, przyznał, że miasto nie ma wystarczających środków, by estakadę wybudować.
Procedury zostały jednak uruchomione. W następnych miesiącach szykowane były kolejne dokumenty niezbędne, by wpisać inwestycję do budżetu miasta. Geolodzy sprawdzali grunt, na którym miała stanąć estakada. Poznaliśmy też raport o tym, jak przyszła estakada oddziaływać będzie na otoczenie (konieczne było wyburzenie pawilonów handlowych, wycięcie ok. 80 drzew, a po wybudowaniu estakady miał wzrosnąć hałas, uciążliwy dla okolicznych mieszkańców) oraz zobaczyliśmy pierwszą wizualizację, po której jedynym śladem jest to zdjęcie powyżej. - W tym roku [to był rok 2008 - red.] będziemy gotowi do rozpoczęcia budowy estakady - zapowiadał Zbigniew Gustek, wicedyrektor Miejskiego Zarządu Dróg Mostów i Zieleni. - Szacunkowa cena to około 30 mln zł.
Estakada miała mieć 280 metrów długości, 5,5 metra wysokości i 16 metrów szerokości.
W listopadzie 2008
Uczniowie olsztyńskiej "budowlanki" pokazali, jak mogłoby wyglądać bezkolizyjne skrzyżowanie al. Sikorskiego z ul. Wilczyńskiego. Koncepcję, a następnie makietę tego bezkolizyjnego skrzyżowania stworzyło działające przy olsztyńskiej "budowlance" Koło Młodych Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. Kilkudziesięciu uczniów pod okiem swojego opiekuna pracowało nad tym projektem przez dwa miesiące, każdego dnia poświęcając na to po lekcjach co najmniej dwie godziny.
Koło powstało wiosną 2008 roku. Akurat w tym czasie rady osiedla Generałów i Jarot wywołały burzliwą dyskusję, czy drogowcy przygotowujący się wówczas do remontu skrzyżowania al. Sikorskiego z ul. Wilczyńskiego zamiast stawiać kolejne światła, nie powinni jeszcze raz przeanalizować swoich planów i wziąć pod uwagę budowy estakady. Osiedlowi radni w pewnym momencie zażądali nawet wstrzymania przetargu na wykonanie remontu. Urzędnicy mieli jednak inne zdanie w tej kwestii. - Wysyłanie pism to robienie zadymy wokół inwestycji - mówił nam wtedy wiceprezydent Olsztyna Tomasz Głażewski. Tłumaczył, że drogowcy zaproponowali takie rozwiązanie, które, ich zdaniem, zapewni najlepsze funkcjonowanie tego skrzyżowania.
- Już wtedy wiedzieliśmy, że stworzenie przez nas koncepcji estakady nie wpłynie na zmianę planów drogowców. Ale podjęliśmy się tego zadania na prośbę rady osiedla Generałów - mówił Jarosław Krzemieniewski, opiekun koła. - Zależało mi przede wszystkim na tym, aby uczniowie zdobyli trochę doświadczenia przy projektowaniu skrzyżowań i dróg. Wspólną pracą chcieliśmy pokazać też ludziom, jak - przy odrobinie chęci i trochę innego spojrzenia na komunikacyjne problemy miasta - mogłoby wyglądać to skrzyżowanie.
Jak według uczniów powinno być przebudowane skrzyżowanie ul. Sikorskiego z Wilczyńskiego? Młodzi drogowcy uwzględnili ówczesną budowę skrzyżowania i estakadę poprowadzili tylko wzdłuż al. Sikorskiego. Niecka, w której leży skrzyżowanie, sprzyja takiej konstrukcji. Według ich koncepcji, zarówno al. Sikorskiego, jak i ul. Wilczyńskiego, miałyby po dwa pasy ruchu w każdym kierunku. Jednak sygnalizacja świetlna funkcjonowałaby tylko na ul. Wilczyńskiego. Taka inwestycja kosztowałaby co najmniej 35 mln zł. - Robiąc makietę, nie korzystaliśmy z gotowych elementów. Najtrudniejsze było rozrysowanie wszystkich dróg. Później nie mieliśmy już żadnych większych problemów. Tyle że poświęciliśmy na to mnóstwo swojego prywatnego czasu - mówi Wiktor Gołębiewski, wówczas uczeń czwartej klasy technikum budowlanego.
Jarosław Krzemieniewski dodaje, że przygotowanie koncepcji kosztowało około 300 zł. Latarnie wykonane są np. ze słomek. - Mimo tak niskich kosztów, wszystko zrobiliśmy w oparciu o profesjonalne metody - zapewnia.
Pracę uczniów pochwalił dr inż. Leszek Szymański z zakładu geotechniki i budownictwa drogowego na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim: - Co prawda wymagałaby pewnych drobnych modyfikacji. Ale widzę ją jako mały element całej komunikacji, którą powinien mieć Olsztyn. Teraz mamy w Olsztynie rozwiązania komunikacyjne na poziomie 50-tysięcznego miasta, bez żadnego węzła komunikacyjnego podobnego do tego, który został tu zaprezentowany.
- Koncepcja uwzględnia pracę i pieniądze, które zainwestowane zostały w obecną przebudowę skrzyżowania. Dlatego przekażemy ją drogowcom. Może w przyszłości skorzystają z takiego rozwiązania - mówił wtedy Krzysztof Kacprzycki, przewodniczący rady osiedla Generałów. Przekonywał też, że trzeba sięgać do bardziej radykalnych rozwiązań komunikacyjnych. A estakada takim była. - Musimy patrzeć perspektywicznie, przewidywać, jaki tu będzie ruch za pięć lat - dodawał. - Dlatego lepiej zbudować skrzyżowanie wielopoziomowe.
Przypomnijmy, że rozważana była także koncepcja, by w tym miejscu zbudować rondo. Słuszność tego pomysłu potwierdzały badania z zakończonej kilka lat wcześniej przebudowy ronda na pl. Bema, z których wynikało, że mimo problemów z przejazdem przez to miejsce między Zatorzem a Śródmieściem, przepustowość ronda i tak się zwiększyła o 30 proc.
Maj 2010 rok
Kolejne dyskusje na temat estakady miały związek z przygotowaniami do budowy Galerii Warmińskiej u zbiegu al. Sikorskiego i ul. Tuwima. Sprawy obsługi komunikacyjnej tego obiektu były jednym z tematów spotkań prezydenta Piotra Grzymowicza oraz ratuszowych planistów i szefów firmy, która przygotowywała plan zagospodarowania dla terenów przyszłego centrum handlowego. Pierwotnie przy ul. Tuwima miało powstać nowe skrzyżowanie z sygnalizacją świetlną. W pewnym momencie jednak miasto zaproponowało inne rozwiązanie. - Trudno sobie wyobrazić kolejne skrzyżowanie z sygnalizacją przy ulicy Tuwima - mówił prezydent Olsztyna. - Jedno jest przy al. Sikorskiego, kolejne kilkaset metrów dalej przy ul. Wawrzyczka, a jeszcze musi powstać kolejne dla wyjeżdżających z galerii.
Według propozycji miasta, estakada miała powstać od strony ulicy Tuwima. Paweł Jaszczuk, ówczesny dyrektor Miejskiego Zarządu Dróg i Mostów, przyznał, że budowa estakady w tym miejscu nie jest problemem. Prezydent polecił więc, by estakadę wpisać do przygotowywanego planu zagospodarowania. - Projekt planu jest już na ukończeniu. W ciągu kilku dni zostanie przedstawiony miejskiej komisji architektoniczno-urbanistycznej [która działa przy prezydencie - red.]. Znajdą się w nim różnego rodzaju rozwiązania komunikacyjne w rejonie centrum handlowego - zapowiadał Janusz Dubowik, jeden ze współwłaścicieli biura architektonicznego BDK, które przygotowywało plan.
Estakada miała być jednak inwestycją narzuconą przez miasto firmie stawiającej Galerię Warmińską. Ale jej, na tym etapie inwestycji, trudno było coś narzucić. Katarzyna Marchewka z biura prasowego spółki Libra Project lakonicznie odpowiadała nam wówczas na pytania w sprawie estakady. - Sprawy związane z obsługą komunikacyjną Galerii Warmińskiej będą przedmiotem wspólnych ustaleń z miastem - powiedziała jedynie.
Minęły jednak dwa lata, ale nic w tej sprawie nie drgnęło. Mieszkańcy nadal przewidywali, że dojazd do Galerii Warmińskiej będzie jej piętą Achillesową. Dlatego w dyskusjach wciąż wracał pomysł budowy estakady w tym miejscu. Jeden z naszych czytelników przysłał nam nawet wizualizację takiej estakady, która mogłaby powstać w rejonie Galerii Warmińskiej. - To estakada rondo, rozwiązanie powszechnie stosowane. Moim zdaniem to jedyne sensowne rozwiązanie umożliwiające częściowe, inne jest nierealne, rozładowanie korków w tej części miasta, biorąc pod uwagę budowę Galerii Warmińskiej - pisał do redakcji "Wyborczej Olsztyn". - Może ktoś wreszcie zauważy problem i przekona inwestora, który buduje Galerię, lub miasto do budowy takiego węzła - sugerował.
Wizualizacja nadesłana przez p. Dariusza, Czytelnika
Rok później, w styczniu 2013 roku, okazało się, że w projekcie zmian w organizacji ruchu wokół nowej galerii nie ma mowy o budowie estakady nad skrzyżowaniem ulic Sikorskiego, Tuwima i Synów Pułku. Nie pomogło, że w sondzie na stronie olsztyn.wyborcza.pl nasi czytelnicy uznali to miejsce za jedno z dwóch, w których estakada powinna powstać najpilniej - najpierw na rondzie przy al. Piłsudskiego i Dworcowej (33 proc. głosów), potem koło przyszłej Galerii Warmińskiej (28 proc.).
Gdy urzędników pytaliśmy o powód rezygnacji z estakady, usłyszeliśmy, że "nie było możliwości budowy" i że ta inwestycja byłaby zbyt droga. Kierowcy musieli się pocieszyć, że właściciel galerii zgodził się przy okazji sfinansować przebudowę ulic w rejonie galerii wartą około 10 mln zł.
Styczeń 2007 roku
Trwała wówczas gorąca już dyskusja o wyglądzie ul. Obiegowej. Zaplanowano ją już w latach 70. ubiegłego wieku. Istniała na wielu planach miasta, choć realnie jeszcze nie istniała. Właśnie w styczniu 2007 roku spotkali się w ratuszu projektanci ul. Obiegowej i urzędnicy z ratusza. Po raz pierwszy firma projektowa Inplus pokazała różne wizje drogi łączącej ulice Sikorskiego, Pstrowskiego, Żołnierską i Piłsudskiego oraz zarekomendowała rozwiązania, które uznaje za najlepsze.
Koncepcje nie różniły się trasą, czyli przebiegiem nowej ulicy, lecz skrzyżowaniami. Inplus rekomendował budowę dwóch estakad, z których o jednej mało kto pamięta (na zdjęciu poniżej jej koncepcja prezentowana na spotkaniu w ratuszu).
Miała się ona zaczynać na al. Sikorskiego, jeszcze przed skrzyżowaniem z ul. Obrońców Tobruku w kierunku Jarot. Widać to na poniższym zdjęciu z prezentacji przygotowanej przez Inplus. Estakada górą ominęłaby ul. Pstrowskiego, umożliwiając bezkolizyjny przejazd przez to skrzyżowanie. - Mamy dane, że między olsztyńskimi sypialniami a śródmieściem jeździ 25 tys. pojazdów na dobę. Zakładamy, że ten ruch będzie się zwiększał - przekonywał wówczas Łukasz Złakowski, specjalista z Inplusa.
Jak dziś wiemy, nic z tej koncepcji nie wyszło. Wiadomo też, że trudne mogłoby być jej pogodzenie z torowiskiem tramwajowym, które powstało w tym samym miejscu, gdzie miała przebiegać estakada.
Powstała za to druga estakada przy tej ulicy, czyli na skrzyżowaniu z ul. Żołnierską. To jedyne tego typu miejsce w Olsztynie, gdzie ruch na skrzyżowaniu odbywa się w sposób bezkolizyjny.
Na zdjęciu: w tym miejscu ul. Obiegowa łączy się dzisiaj z ul. Żołnierską
PRZEMYSŁAW SKRZYDŁO
MATERIAŁY UM OLSZTYN
ROBERT ROBASZEWSKI
ROBERT ROBASZEWSKI
PRZEMYSŁAW SKRZYDŁO
Na trasie ul. Obiegowej planowana też była trzecia estakada. Miała powstać na skrzyżowaniu z al. Piłsudskiego. Bo - przypomnijmy - od lat w planach ratusza był zapis, że ul. Obiegowa w tym miejscu się nie skończy. Ulica miała biec dalej przez park Kusocińskiego, ul. Kołobrzeską aż do ul. Kętrzyńskiego. - Układ komunikacyjny trzeba widzieć jako całość. Wraz z ulicą Armii Krajowej, fragmentem Sikorskiego, Obiegową i Kętrzyńskiego powstanie układ pełniący rolę wewnętrznej obwodnicy. Chodzi o to, żeby ograniczyć ruch w rejonie ratusza - tłumaczył tę koncepcję Marek Skurpski, ówczesny dyrektor wydziału strategii i rozwoju.
Pomysł spotykał się jednak z dużym oporem społecznym. Nie chodziło tylko o sprzeciw wobec konieczności wyburzenia kilku domów, stojących obecnie przy skrzyżowaniu Obiegowej z Piłsudskiego, ale głównie o to, że tak ruchliwa droga przetnie popularne tereny zielone w Śródmieściu Olsztyna. Niewiele pomogłoby, że droga miała omijać park Kusocińskiego górą, po estakadzie. Wygląd parku zmieniłby się nie do poznania, a do tego doszedłby jeszcze hałas.
PRZEMYSŁAW SKRZYDŁO
Grunt pod drogę przecinającą park zarezerwowany jest w planach miasta już od 60 lat.
Wrzesień 2015 roku
Idąc tropem rozwiązań proponowanych przy okazji projektowania ul. Obiegowej, z których ostatecznie zrealizowany został jeden - bezkolizyjnego przejazdu pod ul. Żołnierską - takie samo zaproponowali twórcy koncepcji i projektu nowej ulicy łączącej ul. Wilczyńskiego na Jarotach z al. Warszawską przy wyjeździe w kierunku Warszawy.
Ulica ma rozwiązać sporo problemów komunikacyjnych w południowych rejonach Olsztyna, bo pozwoli kierowcom szybciej wyjechać z olsztyńskich sypialni alternatywną drogą, a nie tylko al. Sikorskiego czy ul. Krasickiego. O tym, że takie zapotrzebowanie jest widać po ruchu samochodów na trasie z Jarot przez Bartąg do drogi krajowej nr 51. Korzystają z niej mieszkańcy Jarot dojeżdżający w kilka punktów Olsztyna, zarówno do Kortowa, jak i do centrum czy na Zatorze. Pozwala im to uniknąć korki na najpopularniejszych ulicach do centrum.
MATERIAŁY PRASOWE UM W OLSZTYNIE
Urzędnicy zaprezentowali projekt nowej drogi jesienią 2015 roku. Rozwiązaniem najciekawszym, bo najbardziej nowatorskim - jeśli chodzi o warunki olsztyńskie - był sposób połączenia nowej ulicy z al. Warszawską na końcu Kortowa. Miał tu powstać bezkolizyjny, dwupoziomowy węzeł drogowy z dużym rondem. Miał i zapewne powstanie, jeśli ulica rzeczywiście zostanie zbudowana. A z tym wiążą się pewne niewiadome.
Początkowo miasto chciało tę inwestycję sfinansować z pieniędzy unijnego Programu Operacyjnego Polska Wschodnia na lata 2014-2020. Wniosek w tej sprawie władze Olsztyna złożyły w Ministerstwie Infrastruktury i Rozwoju. Niestety dla miasta, urzędnicy resortu uznali, że tak naprawdę będzie ona dublowała funkcje planowanej obwodnicy Olsztyna, która właśnie powstaje. To był sygnał, że Olsztyn nie ma co liczyć na pieniądze na tę inwestycję. A ratusz szacował, że będzie ona warta aż 270 mln zł.
Władze miasta zapowiedziały jednak, że nowa ulica na Jarotach jest tak potrzebna, że poszukają innego sposobu, by znaleźć pieniądze na realizację tej inwestycji. Rozwiązaniem ma być połączenie sił z Zarządem Dróg Wojewódzkich. Plan jest taki, by nowa ulica razem z ulicami Płoskiego i Bukowskiego, została włączona do sieci dróg wojewódzkich. Wtedy władze Olsztyna razem z zarządem dróg wspólnie złożą wniosek do MIiR o sfinansowanie budowy tej trasy. Czekamy na informacje, czy ten plan się powiedzie.
O niej mówiło się dotychczas nieco bardziej mgliście. Rondo Ofiar Katastrofy Smoleńskiej to jednym z newralgicznych punktów na komunikacyjnej mapie Olsztyna. Dochodzi na nim do wielu kolizji i wypadków. Tylko w roku 2016 zanotowano tam 28 zdarzeń drogowych. A to tylko przypadki, do których przyjeżdżała policja. Obok pl. Bema, rondo OKS wiedzie pod tym względem prym w mieście.
Na dodatek ulice dojazdowe do ronda w godzinach największego ruchu bardzo się korkują. Rano najgorzej jest na ul. Bałtyckiej i al. Schumana, po południu na Grunwaldzkiej, a szczególnie na Artyleryjskiej. Drogowcy i urzędnicy ratusza od dawna się zastanawiają, jak rozwiązać ten problem. W tym kontekście pojawia się pomysł budowy estakady nad rondem smoleńskim. Konstrukcja miałaby połączyć ul. Artyleryjską z Schumana, ruch między ulicami Bałtycką a Grunwaldzką odbywałby się pod estakadą.
To właśnie z powodu tych planów, władze miasta wielokrotnie poddawały w wątpliwość możliwość budowy wielkiego pomnika smoleńskiego na środku ronda. Przypomnijmy, że były dwie propozycje pomnika. W obu wersjach całość miała mieć 12 metrów. Pierwszy pomnik był ciężki, betonowy, z wielkimi krzyżami. Gdy jego koncepcja przestała się podobać działaczom PiS, powstała druga, bardziej patriotyczna - z orłem, mniejszym krzyżem i 2,5 metrowej wysokości prezydentem Lechem Kaczyńskim w centrum.
Rys. Andrzej Pityński
Obie koncepcje były traktowane przez miasto bardzo chłodno już nie tylko z powodów ideologicznych, ale dlatego, że pomnik najpierw ograniczałby widoczność na rondzie, a potem uniemożliwiał w przyszłości przebudowę ronda i ewentualną budowę estakady.
Problem z estakadą w tym miejscu jest taki, że teren utrudnia - choć nie uniemożliwia - jest postawienie. W pobliżu są dwa wiadukty kolejowe. Oba znajdują się w takim miejscu, że estakadę trudno między nie zmieścić.
Na razie sytuację, a właściwie w pierwszej kolejności bezpieczeństwo, w tym rejonie ma poprawić przekształcenie skrzyżowania ulic Artyleryjskiej, Bałtyckiej i Schumana w rondo częściowo turbinowe. Takie zmiany będą wprowadzone przy okazji przebudowy ul. Pieniężnego i Partyzantów, którą miasto ma zacząć jeszcze w tym roku.
Wrzesień 2016 roku
Przy okazji projektowania drugiej linii tramwajowej w Olsztynie - z Pieczewa do Śródmieścia - władze miasta poprosiły projektantów o przygotowanie także wersji zakładającej budowę estakady nad skrzyżowaniem ulic Krasickiego i Synów Pułku. Jeździć nią miały właśnie tramwaje. Był to sygnał, że miasto wraca do pomysłu porzuconego kilka miesięcy wcześniej. Już w pierwszym etapie tworzenia koncepcji pojawiła się bowiem możliwość budowy estakady, a nawet dwóch - tej na skrzyżowaniu ulic Krasickiego i Synów Pułku oraz drugiej na skrzyżowaniu ulicy Krasickiego i Barcza koło Carrefoura. Obie miały ułatwić pokonanie dużej różnicy wzniesień w rejonie Nagórek i Osiedla Mazurskiego.
Ostatecznie ratusz, szukając oszczędności, zrezygnował najpierw z tego rozwiązania, ale potem porzucił tylko jedną z estakad - tę koło Carrefoura. - Zleciłem projektantom, by uwzględnili jednak w swoich materiałach budowę jednej estakady między Nagórkami a Osiedlem Mazurskim - mówił wtedy prezydent Piotr Grzymowicz. - Po pierwsze, i bez estakady konieczna byłaby przebudowa tego skrzyżowania, by dostosować je do ruchu tramwajów, co już generuje koszty. Po drugie, gdyby estakady nie było, należałoby również ustawić dodatkową sygnalizację dla tramwajów, by miały priorytet przejazdu przed samochodami.
Nie da się ukryć, że prezydent decydując o budowie estakady, miał na uwadze opinie kierowców. Z badań, które urząd miasta zlecił w ubiegłym roku wynika, że o ile komunikacja miejska w Olsztynie - zdaniem mieszkańców - poprawiła się znacząco, a z tramwajów zadowoleni są zwłaszcza ci, którzy mieszkają w rejonach, przez które one przejeżdżają, to gorzej swoją sytuację oceniają kierowcy. Skąd takie opinie? Badanie było przeprowadzone już po uruchomieniu tramwajów, a to w nich niektórzy kierowcy upatrują głównego winowajcy swoich problemów.
Miesiąc temu, gdy projektujący linię tramwajową, przedstawili pierwszą wersję dokumentacji, okazało się, że estakada nie pozostanie tylko w planach, wizualizacjach i koncepcjach, lecz zostanie zbudowana naprawdę. Jej szacunkowy koszt wyniesie ok. 10 mln zł.
Estakada poprawi sytuację nie tylko kierowców, ale pozwoli skrócić także czas przejazdu tramwajem, bo składy nie będą marnować czasu na zjeżdżanie i podjeżdżanie pod wzniesienia w tym rejonie Nagórek, nie będą też musiały czekać na zielone światło na ruchliwym skrzyżowaniu.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze