Bema 2, Casablanka... Znane zabytki w Olsztynie na sprzedaż. Za ile?

To jedna z najpiękniejszych kamienic Olsztyna. Została zbudowana w 1905 r. Od 1948 r. była tu siedziba Komitetu Wojewódzkiego PZPR, później liceum pielęgniarskie, a od 1962 r. seminarium duchowne. W 1991 r. seminarium sprzedało budynek firmie ubezpieczeniowej. Tak zaczęła się trwająca wiele lat historia przejęć, planów, obietnic i zaniechań. Zdarzyło się nawet, że w źle zabezpieczonym budynku bezdomni rozpalali ogniska. Po wielu latach obiekt został wreszcie wyremontowany przez przedsiębiorcę z Warszawy. Wyremontowany obiekt można znaleźć na portalach sprzedażowych z ceną ponad 5,8 mln euro (ok. 24 mln zł )

Właściciel jest skłonny pozbyć się pięknie położonego budynku za 12,3 mln zł. Obecnie funkcjonuje tu restauracja.

Na początku istniejący tu od XVII wieku pałac burgrabiego zamkowego został sprzedany Wilhelmowi Ernstowi Harichowi, znanemu w mieście drukarzowi i wydawcy lokalnej gazety "Allensteiner Zeitung". On pałac rozebrał i w latach 1912-1913 zbudował od nowa na murach wcześniejszego budynku. Dzięki niemu ma on wygląd taki jak dziś. Powstały tu mieszkania wynajmowane urzędnikom i wysoko postawionym żołnierzom.

Kilka lat po zakończeniu II wojny światowej willa stała się rezydencją olsztyńskich wojewodów, w tym Mieczysława Moczara. Dość szybko budynek został oddany wojsku, które zorganizowało w tym miejscu klub garnizonowy "Casablanca". Ta nazwa do dziś przylgnęła do tego budynku. Gdy w latach 90. willa została opuszczona przez wojsko, zaczęła niszczeć. Agencja Mienia Wojskowego kilka lat próbowała ją sprzedać. Udało się to dopiero w roku 2004. Jej nowi właściciele w roku 2011 zaczęli renowację obiektu, która zakończyła się w sierpniu 2013 roku.

Przed I wojną światową właściciel przeniósł tutaj kinoteatr Luisen-Theater. Mieścił się on w kamienicy nr 23 przy rynku. Był Przebudowa kamienicy na kino nastąpiła w 1911 r. W 1931 r. pożar zniszczył dach budynku nad sceną. Obiekt został wtedy prawdopodobnie przebudowany.

Po II wojnie światowej Luisen-Theater, pod nową nazwą Mazur otwarto 3 stycznia 1946 r. Od marca 1951 r. kino zaczęło działać pod nazwą Awangarda. W 1966 r. Awangarda otrzymała m.in. panoramiczny ekran, miękkie fotele i zmodernizowany hall. Największe zmiany kino przeszło na przełomie lat 60. i 70. XX w. Przebudowano wtedy wnętrze oraz sąsiednią narożną kamienicę. Obiekt otrzymał zdobiące fasadę sgraffito autorstwa Eugeniusza Kochanowskiego i Bolesława Wolskiego. W 2005 r. Awangardę sprywatyzowano i podobnie jak inne funkcjonujące wtedy kina w Olsztynie, kupiła firma Capital Park. Po wykonanym kilka lat temu remoncie sgraffita budynek pozostaje niszczejącym pustostanem.

Obecnie wystawiona na sprzedaż za 9 mln. zł.

Willa Louisa Beyera zwana tak od nazwiska fabrykanta Louisa Beyera, który ją wybudował.

Obiekt w stylu francuskiego neorenesansu został wykonany z czerwonej cegły. Charakterystyczne dla obiektu jest narożna wieżyczka.

Po II wojnie światowej willę odnowiono i urzędowało w niej Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Potem funkcjonowało tu studium nauczycielskie, a następnie bank. Obecnie wnętrza są puste.

Mało brakowało a w latach 80-tych obiekt przepadłaby przy okazji poszerzania ulicy Pieniężnego. Jednak w jej obronie stanął ówczesny generalny konserwator zabytków prof. Wiktor Zin

W internecie można znaleźć ofertę sprzedaży opiewającą na 5 mln. zł.

Młyn z 1924 r. przy Partyzantów (dawnej Bahnhofstrasse) zbudowano jako spichlerz, mieszalnię i suszarnię zboża. Budową zajmowały się ówczesne renomowane firmy budowlane i rzemieślnicy, m.in. ciesielska firma Skibowski z Olsztyna.

Choć sam obiekt był na wskroś nowoczesny: opierał się na konstrukcji z żelbetu, to architekt August Feddersen nadał mu charakterystyczny nawiązujący do historii wygląd. Budynek składa się z trzech brył: dominującego ośmiokondygnacyjnego budynku młyna, magazynów i obiektu administracyjnego. Jest tam także zadaszona przybudówka umożliwiająca przeładunek. Podczas działań wojennych w 1945 r. obiekt uniknął zniszczenia i już wkrótce potem został ponownie uruchomiony.

Przypomnijmy, że urodzony w 1881 r. August Feddersen to architekt, który projektował najbardziej znane olsztyńskie budowle. Poza wspomnianym silosem zbożowym także teatr przy ul. 1 Maja, kościół i klasztor franciszkanów na Zatorzu czy rozbudowę Szpitala Mariackiego

Na jednym z portali został wystawiony za kwotę 2,5 mln zł. Cena spada, bo jeszcze kilka lat temu żądano za niego 4,5 mln zł. Za tę sumę można nabyć potężny obiekt. Problemem jest nadanie mu funkcji. Kiedyś planowano tu budowę hotelu, co jest problematyczne choćby przez brak odpowiednio dużych okien. Mógłby to być jednak obiekt handlowy albo w przypadku zakupu przez samorząd świetna przestrzeń muzealna.

Budynek został wzniesiony w 1899 roku i znajduje się na tyłach ulicy Curie-Skłodowskiej 13. W obiekcie mieściła się znana w całym Olsztynie pracownia fotograficzna Samuela Pfeiffela. Posiadała ona tzw. altanę fotograficzną, która pozwalała na robienie zdjęć w czasach, kiedy nie było odpowiedniego oświetlenia elektrycznego. Element ten został w pewnym stopniu odtworzony w trakcie remontu, jednak nie jest to pierwotna konstrukcja.

Obecnie za budynek właściciele życzą sobie na jednym z portali 2 mln. zł.

Budynek przy ul. Grunwaldzkiej 33 jest wpisany do rejestru zabytków od 1988 r. Jest nietypowy dla śródmiejskiej zabudowy, bo wygląda jak wiejski domek, a nie miejska kamienica. I nie bez przyczyny. Roch Bauchrowicz, jego właściciel, był gospodarzem i zajmował się rolnictwem i kowalstwem. Kiedy stawiał dom pod koniec XIX wieku, wokół praktycznie nie było innej zabudowy. W 1945 r. dom stał się własnością miasta. Niestety ulokowanie tu kilku mieszkań komunalnych okazało się złym pomysłem. Bez wentylacji, dobrej opieki i konserwacji jego stan pogarszał się. Był już tak zły, że w 2007 r. trzeba było wyprowadzić stąd ludzi i zamurować drzwi.

W 2009 r. zabytek został sprzedany. Budynek został wyremontowany i obecnie działa tam francuska restauracja. Cena - 1,8 mln zł.

Jeśli komuś marzy się kamienica na Starym Mieście, to taką ofertę znajdzie. Wśród nich jest jeden z budynków przy ul Kołłątaja. Obecnie znajduje się tam m.in. lokal gastronomiczny. Jest to jednopiętrowy budynek z użytkowym poddaszem. Cena w portalu ogłoszeniowym to 1,6 mln zł.

Budynek powstał w 1930 roku i został wyremontowany.

Kompleks zbudowanych na pocz. XX wieku obiektów przy al. Wojska Polskiego 4-5. Są tam dawna rzeźnia miejska, budynek gospodarczy, biurowy oraz chlew. Obiekty są zbudowane z czerwonej cegły powstały w latach 1880/1881.

Jest to jeden z najstarszych budynków komunalnych w Olsztynie.

Po drugiej wojnie światowej obiekt nie był już wykorzystywany zgodnie z pierwotnym przeznaczeniem. Cena - 1,5 mln zł.