Półmetek olsztyńskiej władzy. Jak ją oceniamy?

Jeśli porównać politykę do sportu, to Piotr Grzymowicz przypomina solidnego piłkarza, który ma pewne braki, ale dzięki pracowitości, kondycji i dyscyplinie jest w stanie ze swoją drużyną odnosić sukcesy.

Dwa lata temu w drugiej turze wyborów nieznacznie pokonał - zaledwie nieco ponad 500 głosami - Czesława Małkowskiego. Tak nikłe zwycięstwo sprawiło, że radość z sukcesu mieszała się z ulgą. Na pewno nie towarzyszyła jej atmosfera triumfalizmu. Przeciwnie. Wydawało się, że do prezydenta dotarły argumenty, że musi się zmienić, by nadal rządzić miastem.

PRZEMYSŁAW SKRZYDŁO

Z tej perspektywy pierwsze dwa lata nowej kadencji Piotra Grzymowicza nie były zaskakujące. Nie obfitowały w spektakularne decyzje, śmiałe projekty czy nietuzinkowe pomysły, ale prezydentowi udało się uniknąć wpadek i decyzji, które mogłyby zniechęcić do niego jego dotychczasowych zwolenników. - awet krytycy muszą przyznać, że nie jest gorzej, niż było. Ja bym Grzymowiczowi i tej ekipie postawił czwórkę - ocenia dr Jacek Poniedziałek z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, znany komentator życia politycznego. - Wiele rzeczy udało się zrobić. Myślę tutaj przede wszystkim o tramwajach, które są według mnie porządną i docenianą przez olsztynian inwestycją. Perspektywa uruchomienia kolejnych linii daje szansę na dalsze usprawnienie funkcjonowania miasta. Za duży sukces uważam także zakończenie takich projektów jak remont w Podzamczu, bo mamy w końcu porządny park miejski. Jest więc nieźle, jeśli chodzi o próbę uczynienia z Olsztyna miasta lepszego do życia.

PRZEMYSLAW SKRZYDLO

Mankamenty prezydenta też pozostają niezmienne. Dotyczą sposobu prowadzenia dialogu z mieszkańcami. Choć widać, że Grzymowicz zrobił postępy, to jednak osobowość inżyniera jeszcze często bierze górę i utrudnia mu dotarcie do zwykłego olsztynianina.

Mimo to Zbigniew Dąbkowski, wiceprzewodniczący rady miasta z prezydenckiego klubu radnych Ponad podziałami, uważa, że obecna prezydentura jest dla miasta bardzo korzystna. - Olsztyn powinien się cieszyć, że ma takiego prezydenta. Wykorzystaliśmy swoją szansę na inwestycje, a możliwe to jest właśnie dzięki osobistemu zaangażowaniu prezydenta. Niektórzy oczywiście narzekają, ale uważam, że cechuje nas zbyt duża skłonność do malkontenctwa - mówi Dąbkowski. - Udaje się nam utrzymać w ryzach budżet. Choć oczywiście przekłada się to na ograniczenia wydatków na sport czy kulturę i dlatego rozumiem frustrację płynącą z tej strony. Ale ludzie odpowiedzialni za kulturę też powinni być menedżerami.

Fot. Tomasz Waszczuk / Agencja Gazeta

Krzysztof Kacprzycki, radny SLD, mówi, że wciąż liczy, że prezydent w niektórych dziedzinach jeszcze się poprawi. ? Mam niedosyt i oczekiwałbym od prezydenta jeszcze więcej. O ile dobrze wypada z inwestycjami i z mniejszymi lub większymi przeszkodami idziemy do przodu, to brakuje mu empatii, umiejętności rozmowy z mieszkańcami, bywania na konsultacjach społecznych. Oczekiwałbym też programów edukacyjnych dla mieszkańców, nawet tych dotyczących korzyści wynikających z transportu publicznego - mówi radny. - Bardzo brakuje mi także dbałości o porządek w mieście. I mówię tu zarówno o sprzątaniu, jak i nieuporządkowanym wciąż parkowaniu samochodów w mieście.

Fot. Robert Robaszewski / Agencja Gazeta

Jacek Poniedziałek podsumowuje: - Dobrą ocenę wystawiam, mimo że rządy prezydenta to bardziej dobre administrowanie niż realizowanie przedstawionej wizji. Prezydentowi brakuje widocznie umiejętności narzucania przełomowych idei jak stworzenie zielonej metropolii, ośrodka know-how czy życia kulturalnego. Tego jednak zawsze brakowało mi u rządzących Olsztynem.

Dąbkowski przyznaje, że Piotr Grzymowicz nie podjął jeszcze decyzji o kandydowaniu w kolejnych wyborach. - Ale ja będę go do tego mocno namawiał - mówi wiceprzewodniczący rady.

Trudniejsza jest ocena olsztyńskich radnych. Po wyborach samorządowych w 2014 roku najsilniejsza w radzie miasta była Platforma Obywatelska z ośmioma przedstawicielami. Wraz z jedną przedstawicielką PSL i czworgiem radnych prezydenckiego klubu Ponad Podziałami miała 13 miejsc w 25-osobowej radzie miasta, a więc większość potrzebną do podejmowania kluczowych decyzji. Siedmiu radnych zgromadził PiS, czworo Czesław Małkowski i jednego SLD.

Szybko się jednak okazało, że to nie PiS, ani tym bardziej Małkowski, jest największym przeciwnikiem rządzących Olsztynem. Kadencja upływa pod znakiem wewnętrznych tarć w koalicji i w samej PO. Nie jest już nawet tajemnicą poliszynela, że w PO trwa rywalizacja między szefem klubu radnych Janem Tandyrakiem a przewodniczącą rady miasta Haliną Ciunel.

Halina Ciunel (ROBERT ROBASZEWSKI)

Jan Tandyrak (ROBERT ROBASZEWSKI)

Porządek wśród olsztyńskich działaczy musieli przywracać politycy PO spoza rady miasta, a nawet spoza Olsztyna.

Na dodatek koalicja się wykruszała. Najpierw jeden radny z PO odszedł i zasilił szeregi Nowoczesnej. Potem klub PO-PSL opuściła przedstawicielka ludowców. Olsztynem rządzi obecnie mniejszość, ale to i tak wystarcza, by podejmować najważniejsze decyzje, choć zapewne próbą generalną będzie dla niej zbliżające się głosowanie nad nowym budżetem miasta.

PO i PiS nie wygenerowały jak dotąd liderów, którzy mogliby w czasie wyborów za dwa lata zagrozić pozycji obecnego prezydenta.

Marcin Kuchciński (ROBERT ROBASZEWSKI)

Wydaje się jednak, że szybciej wskaże go Platforma, która na swojego nowego frontmana, a być może także na kandydata w wyborach na prezydenta Olsztyna w 2018 roku, szykuje Marcina Kuchcińskiego, byłego olsztyńskiego radnego, który przeszedł do pracy w zarządzie województwa.

A w PiS? Ta partia ma żelazny elektorat. Ale czy jej zwolennikom wystarczy pierwszy lepszy kandydat, byle pod logo partii Kaczyńskiego? Trudno powiedzieć. Póki co to właśnie przedstawiciele tej partii rywalizują w olsztyńskiej radzie miasta o tytuł najbardziej zadziornego i widocznego radnego. Nowy w tym gronie - Jarosław Babalski - okazał się nawet jeszcze bardziej aktywny od Dariusza Rudnika, dotychczasowego lidera w tej klasyfikacji.

Dariusz Rudnik (ROBERT ROBASZEWSKI)

Wykorzystuje niemal każdą okazję, by zaznaczyć swoją obecność, zgłosić obiekcje, zadać pytania. Ale to Rudnik pozostanie w pamięci mieszkańców jako autor najbardziej nonsensownej wypowiedzi tej kadencji. Ograniczenia w ruchu samochodowym w centrum Olsztyna, w tym na Starym Mieście, przypisał... ideologii lewackiej, zapominając, że służy to pieszym, ich bezpieczeństwu i komfortowi, bez względu na wyznawaną ideologię.

- Radę miasta oceniam dużo gorzej od prezydenta -komentuje Jacek Poniedziałek. ? Jest niemrawa, mało widoczna i poza personalnymi gierkami, niczym się nie wykazuje. Partie wypracowały model, w którym nie ma zbyt wiele miejsca dla błyskotliwych działaczy. Dlatego w tym gronie na razie nie widzę ludzi, którzy mogą wyrosnąć na liderów. Dlatego jeśli obecny prezydent nie zaszkodzi sobie sam, to przeciwnicy też raczej mu nie zaszkodzą.