Od kilku lat kulomiot dominuje w młodzieżowych imprezach lekkoatletycznych. Jako jedyny junior potrafił wchodzić do finałów najważniejszych zawodów seniorów. Domeną Konrada Bukowieckiego w ostatnim czasie są mistrzostwa Europy. W 2017 r. w Belgradzie ustanowił absolutny rekord Polski i zdobył złoty medal w hali.
W minionym sezonie też świetnie sobie radził na otwartym stadionie. Na mistrzostwach Europy w Berlinie co prawda ledwo przeszedł eliminacje, po czym w finale zaskoczył pesymistów. Pchnął kulę na odległość 21,66 m. Tak dobrego wyniku na otwartym stadionie nigdy nie osiągnął, co mu dało srebrny medal. Jeszcze w sezonie halowym dołączył do elitarnego klubu zawodników z rekordami 22 metrów lub więcej. Co ciekawe, mimo sukcesu w Berlinie, nie jest nawet najlepszym Polakiem w pchnięciu kulą. Miniony sezon należał do Michała Haratyka, który odebrał Bukowieckiemu absolutny rekord kraju i został mistrzem Europy.
Żeglarz lodowy lub - jak się mówi w środowisku - bojerowiec. Najbardziej znanym przedstawicielem tej dyscypliny jest oczywiście Karol Jabłoński, ale lista sukcesów Michała Burczyńskiego również może robić wrażenie. W swoim dorobku ma kilkanaście medali mistrzostw świata i Europy.
W 2018 roku został wicemistrzem Starego Kontynentu. Zawody rozegrano nad jez. Wielimie k. Szczecinka. - Czwarty raz z rzędu kończę mistrzostwa Europy ze srebrnym medalem. Z tegorocznego srebra jestem bardzo zadowolony, ponieważ jest ono pociesze-niem po tym, jak w docelowej imprezie, czyli mistrzostwach świata, zająłem piąte miejsce - mówił po zawodach "Wyborczej Olsztyn" Michał Burczyński.
W minionym roku legendarny polski bojerowiec po raz dwunasty został mistrzem świata. Jest multimedalistą żeglarstwa lodowego. Po raz pierwszy najlepszy na świecie był 26 lat temu. Od 2014 roku jest niepokonany w mistrzostwach globu.
- Pierwszego dnia żeglowałem bardzo zdyscyplinowanie pod względem taktycznym i technicznym - mówił po sukcesie Karol Jabłoński. - W nocy, między pierwszym a drugim dniem zmagań, spadło trochę śniegu, a silny wiatr spowodował, że na lodzie powstały spore zaspy, które przy minusowej temperaturze robiły się coraz bardziej zbite - dodał mistrz świata startujący w barwach Olsztyńskiego Klubu Żeglarskiego. Wyniki tegorocznych mistrzostw świata rozgrywanych nad jez. Wielimie pokazały, że bojery to sport nie tyle "polski", co "warmińsko-mazurski". W czołowej dziesiątce zawodów było aż siedmiu zawodników z miejscowych klubów.
Nie tylko na zamarzniętej wodzie olsztyńscy sportowcy potrafią być szybcy i zdobywać medale. Jeden z lepszych sezonów w karierze zanotował kanadyjkarz Mateusz Kamiński. Zawodnik OKSW Olsztyn zdobył w tym roku aż pięć medali mistrzostw Polski.
- Tak dobrego startu w krajowych mistrzostwach jeszcze nie miałem. Pięć krążków to mój rekord - przyznał Mateusz Kamiński. Olsztynianinowi nie udało się jednak zdobyć medalu zarówno na mistrzostwach Europy, jak i świata. - W Belgradzie spisałem się dobrze. Jestem zadowolony ze swojej postawy. Był jednak niedosyt, jak zawsze, gdy nie zdobywa się złotego medalu - wspomina. - Na najważniejszym dla mnie dystansie, czyli 1000 m w parze z Vincentem Słomińskim zajęliśmy piąte miejsce, co było poprawą miejsca sprzed roku. To się właśnie dla mnie liczy, aby notować progres. Rok temu na mistrzostwach świata zajęliśmy siódme miejsce, więc wszystko, co będzie ponad tę lokatę, uznaję za sukces - dodaje kajakarz. Na mistrzostwach świata w Portugalii było jeszcze bliżej medalu. Kamiński dwukrotnie zajmował czwartą lokatę.
Krótka jeszcze kariera siatkarza z Giżycka, to nieustanne pasmo sukcesów. W 2015 roku został mistrzem świata i Europy kadetów. Rok później zdobył mistrzostwo Starego Kontynentu wśród juniorów. W 2017 roku był najlepszym zawodnikiem MŚ juniorów, a Polacy znowu wy-grali cały turniej. Przez ten czas zdążył zadebiutować w PlusLidze i dorosłej reprezentacji.
Wszystkie dotychczasowe osiągnięcia Jakuba Kochanowskiego przebiło jednak ubiegłoroczne mistrzostwo świata seniorów. Były środkowy Indykpolu AZS Olsztyn nie był liderem narodowej drużyny, ale grał dużo, często dając dobre zmiany.
21-letni był za to czołową postacią swojego klubu, rewelacji rozgrywek ligowych. Bez Kochanowskiego akademicy nie zajęliby czwartego miejsca. Dobra dyspozyja zaowocowała transferem do utytułowanej PGE Skry Bełchatów.
Niektórzy zarzucają piłkarzowi, że zamiast grać w Europie, woli zarabiać duże pieniądze w egzotycznych ligach. Adrian Mierzejewski wędruje jednak z miejsca do miejsca i udowadnia swoją wartość. Sezon 2017/2018 spędził w Sydney FC.
Z olsztynianinem w składzie, zespół zdobył Puchar Australii, a w rozgrywkach ligowych wygrał sezon zasadniczy. W fazie play-off klub z Sydney odpadł w półfinale.
Indywidualnie Mierzejewskiego wybrano najlepszym zawodnikiem A-League. Piłkarz szukał już nowych wyzwań. W lipcu podpisał kontrakt z Changchun Yatai w Chinach. Kontrakt opiewa na 1,3 milio-na dolarów, co było jednym z najdroższych transferów w historii ligi australijskiej.
Za urodzonym w Reszlu biegaczem burzliwy rok. W marcu z kolegami z reprezentacji sprawił ogromną sensację wygrywając halowe mistrzostwo świata w sztafecie 4 x 400 metrów. Na dodatek ustanowili oni w Birmingham rekord globu. Karol Zalewski biegł na pierwszej zmianie. - Nikt z nas nie sądził, że możemy zdobyć złoty medal, nie mówiąc już o poprawieniu rekordu świata. Od dawna w światku biegaczy na 400 m panuje taka opinia, że z Amerykanami nie da się wygrać [zajęli drugie miejsce] - mówił lekkoatleta.
Kilka tygodni po największym sukcesie w karierze, opuścił AZS UWM Olsztyn. O zmianie barw klubowych przez Zalewskiego spekulowano się od dawna. Olsztyński AZS nie jest konkurencyjny pod względem finansów i infrastruktury w porównaniu do klubów z Warszawy czy Katowic. I to właśnie ze śląskim zespołem związał się mistrz świata.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze