Pięć nowych filmów: od bardzo dobrych do wybitnych

AURORA FILMS

1 z 5

Aquarius ******

Brazylia, Francja 2016. Reż. Kleber Mendonça-Filho. Aktorzy: Sonia Braga, Ana Paula, Irandhir Santos, Humberto Carrao, Zoraide Coleto

Clara ma sześćdziesiąt parę lat. Od czasu, gdy kilkanaście lat temu zmarł jej partner, żyje sama. Nie przypomina stereotypowej emerytki - jest zamożna, wciąż aktywna i atrakcyjna. A nade wszystko gotowa walczyć o to, co dla niej ważne.

Deweloper, który wykupił wszystkie mieszkania w jej kamienicy, zrobi wszystko, by ją wykurzyć. Clara, która ma na koncie zwycięską walkę z rakiem, kreśli inną wizję swojej przyszłości. W wersji brazylijskiej starcie lokatorki z 'kamienicznikami' jest walką tożsamość. Dla bohaterki mieszkanie to nie pieniądze, a życie i 'ja'.

Film rozpoczyna retrospektywa - celebracja siedemdziesiątych urodzin ciotki Clary. Piękna starsza pani cierpliwie wysłuchuje peanów na cześć swojej cudownej babciowatości, ale oczyma duszy widzi siebie młodą, w erotycznym uścisku na komodzie, którą teraz ciasnym wianuszkiem otoczyli goście. Przedmioty, meble, ściany to nie tylko martwi świadkowie historii, ale jej nośniki, nasiąkające emocjonalną treścią - zdaje się sugerować twórca.

Mendonça-Filho debiutował wspaniałymi 'Sąsiedzkimi dźwiękami'. Już w tamtym filmie było wszystko to, co zwraca uwagę w 'Aquariusie'. Skupienie, widzenie świata jak koherentnego zbioru nieoczywistości, kombinacji drobiazgów, które zagarnięte w jedno zawiniątko składają się na wiekopomne tematy. Twórca czuje zmysłowość rzeczywistości, który otacza jego bohaterów i potrafi ją podkreślić w spojrzeniu, jakim obdarza ich kamera.

W 'Sąsiedzkich...' nie było jednak tego, co 'Aquariusa' wynosi na poziom arcydzieła: świecącej najjaśniejszym światłem gwiazdy. Tu jest nią Sonia Braga, od której nie sposób choćby na chwilę oderwać oczu: kiedy uwodzi na parkiecie, kłóci się z bezczelnym deweloperem, rozmawia o miłości z kuzynem i jego dziewczyną, zanurza się w oceanicznych falach plaż rodzinnego miasta Mendonçy-Filho, Recife. I kiedy przypomina odciętemu od zmysłowości ciału, czym jest rozkosz - a potem zasypia w hamaku z lampką wina, tulona ukochanymi dźwiękami. To pełna, piękna i ważna wizja dojrzałej kobiecości. Braga oferuje widzowi ten rodzaj magnetycznej osobowości, który film o ważnym, mocnym temacie przeobraża w poemat. Z filmu dobrego czyni film niezapomniany.

Awangarda 2

mat. promocyjne Kino Świat

2 z 5

Facet do wymiany ****

Francja, 2017 (Rock'n Roll). Reż. Guillaume Canet. Aktorzy: Guillaume Canet, Marion Cotillard

Kryzys wieku średniego w krzywym zwierciadle dość kuriozalnej francuskiej komedii.

Gdy uznany aktor po czterdziestce dowie się od młodszej koleżanki z planu, że wypadł z listy gwiazd, z którymi dziewczyny chciałyby pójść do łóżka, będzie to dla niego cios. Postanawia za wszelką cenę udowodnić jej - a chyba bardziej sobie, że choć założył rodzinę i się ustatkował, potrafi być 'rock'n'rollowy'. Kolejne próby kończą się kompromitacją i porządnym kacem. Słysząc tykanie zegara, w akcie desperacji decyduje się na radykalny krok.

Pikanterii tej satyrze na show-biznes dodaje fakt, że Guillaume Canet z Marion Cotillard - prywatnie para, grają tu samych siebie.

Awangarda 2, Helios, Multikino

materiały prasowe

3 z 5

Gru, Dru i Minionki ****

USA 2017 (Going in style). Reż. Zach Braff. Aktorzy: Michael Caine, Morgan Freeman, Alan Arkin, Christopher Lloyd, Matt Dillon

Czarujące, ciepłe i zabawne kino gangstersko-geriatryczne.

To rzadka okazja, by zobaczyć na ekranie trzech zdobywców Oscara, którzy razem mają prawie 250 lat. Michael Caine (84), Morgan Freeman (80) i Alan Arkin (83) wcielają się w przyjaciół, którzy w wyniku kombinacji dawnego pracodawcy zostają bez środków do życia. Skonfrontowani z wizją utraty domów i świętego spokoju, na który pracowali całe życie, Joe, Willie i Al postanawiają zboczyć ze starannie pilnowanej całe życie ścieżki praworządności. A konkretnie? Obrabować bank, który przyłożył rękę do ich nieszczęścia.

Urok tego filmu jest ponadpokoleniowy.

Helios, Multikino

MATERIAŁY PRASOWE

4 z 5

Lady M. ****

Wielka Brytania 2016 (Lady Macbeth). Reż. William Oldroyd. Aktorzy: Florence Pugh, Cosmo Jarvis, Paul Hilton

Dramat kostiumowy - a może thriller erotyczny? - czyli do czego jest zdolna nieszczęśliwa żona.

Film jest adaptacją opowiadania Nikołaja Leskowa z 1865 r., którego akcja została przeniesiona z prowincjonalnej carskiej Rosji do północnej Anglii. Jako ciekawostkę dodam, że zostało ono wcześniej zekranizowane przez Andrzeja Wajdę ("Powiatowa lady Makbet" 1962, Jugosławia).

Katherine (bardzo utalentowana Pugh) jest 17-letnią dziewczyną, wydaną za mąż za znacznie starszego od siebie mężczyznę, syna bogatego właściciela kopalni. Mieszkanie pod jednym dachem z tymi dwoma panami jest prawdziwym koszmarem: teść tyranizuje ją i upokarza, mąż jest zrzędliwy i apodyktyczny, a nad współżycie z młodą żoną przedkłada masturbację. Obaj zabraniają jej nawet wychodzić z domu. Więc gdy pewnego razu mąż wyjeżdża w interesach, nieszczęśliwa, sfrustrowana seksualnie i śmiertelnie znudzona Katherine wdaje się w namiętny romans z krzepkim stajennym.

Film zaczyna się jak opowieść o ciężkim losie kobiety w wiktoriańskiej Anglii. Potem jednak rozwija się w kierunku bliższym dramatowi Szekspira, z tym że bezwzględną, pozbawioną skrupułów bohaterką kieruje namiętność, a nie żądza władzy.

"Lady M." ma swoje słabości. Rzecz jest mocno teatralna, rozgrywająca się niemal w całości we wnętrzach (bardzo elegancko zresztą fotografowanych). Sfilmowany Teatr Telewizji? Ale ciekawy i wciągający.

Awangarda 2