Co nowego w olsztyńskich kinach? [RECENZJE, ZWIASTUNY]

USA, 2017 (A Dog's Purpose). Reż. Lasse Hallström. Aktorzy: Dennis Quaid, K.J. Apa             K.J. Apa, Britt Robertson, John Ortiz

Familijny wyciskacz łez według bestsellera opowiedzianego z perspektywy psa, który - żeby odkryć cel swojego życia - będzie potrzebował kilku. wcieleń.

Jeśli unikacie filmów o zwierzętach, bo prędzej czy później nastąpić musi bolesny moment pożegnania - to uwaga, tu tych pożegnań będzie parę. Ale po każdej śmierci bohater odradza się w nowym ciele. Doświadczy beztroski zabaw i merdania ogonem, lecz również niedoli łańcucha. Najwięcej czasu spędzi u boku chłopca imieniem Ethan. Poznają się w latach 60., kiedy obaj będą jeszcze szczeniakami. Potem trafi do chicagowskiej policji, pomoże odnaleźć miłość pewnej czarnoskórej studentce, z którą naje się lodów i pizzy itd. Zmieniać się będą czasy, a on zmieni rasę i płeć, lecz pozostanie tą samą, poczciwą psiną z coraz większym doświadczeniem.

Nie brakuje wzruszeń. Choć przy tak wdzięcznym temacie nie jest to wielkie osiągnięcie. Znajdą się przecież tacy, którym wystarczy widok słodkiego szczeniaka, żeby w oku zakręciła się łza.

Zgoda, trudno nie oprzeć się uroczym pyskom i ślipiom kolejnych czworonogów, którym głosu z powodzeniem użycza Marcin Dorociński. Szczególnie, kiedy bohater stawia pierwsze kroki, poznając świat i opisując go z urzekającą prostotą. Zwierzęta biją na głowę ludzką obsadę. W dodatku "Był sobie pies" ma coś z wrażliwości starych filmów. Nie dajmy się jednak zwieść. Bo poza motywem reinkarnacji, który notabene najmłodszym widzom może nieco zamerdać w głowie, historyjkę zbudowano głównie ze schematów. Według twórców cel psiego życia ogranicza się do trwania przy właścicielu - czy to w radości, czy cierpieniu, podawania mu pomocnej łapy, gdy trzeba wyciągnąć z opresji lub psychicznego dołka. Bailey ostrzeże o pożarze, ale i przyda się przy podrywie. Nie zdziwię się, jeśli z czasem zaczniecie poziewywać. Tym bardziej że wiemy, jak to się wszystko potoczy nawet bez lektury książki W. Bruce'a Camerona - zwiastuny nie pozostawiły złudzeń.

Helios, Multikino

USA, Niemcy, 2016 (Cure for Wellness). Reż. Gore Verbinski. Aktorzy: Dane DeHaan, Jason Isaacs, Mia Goth

Ambitny chłopak z korpo jedzie w szwajcarskie Alpy z misją specjalną.

Ma sprowadzić szefa firmy z idyllicznego ośrodka odnowy biologicznej, którego mroczne sekrety zacznie wkrótce odkrywać na własnej skórze. Sądząc po zwiastunach, w rękach Gore'a Verbinskiego ("Piraci z Karaibów", "The Ring") to materiał na osobliwy thriller psychologiczny. Film wchodzi bez pokazu prasowego.

Helios, Multikino

USA/Tajwan/Meksyk 2016 Reż. Martin Scorsese. Aktorzy: Andrew Garfield, Adam Driver, Issei Ogata, Liam Neeson

Dramat. Dwóch jezuitów jedzie do zwalczającej chrześcijaństwo XVII-wiecznej Japonii.

Cel ich wyprawy nie jest jednak identyczny z tym, jaki przyświecał bohaterom innych "misjonarskich" opowieści w rodzaju "Misji" Rolanda Joffe czy "Czarnej sukni" Bruce Beresforda. Ojciec Rodriguez (Garfield, który już testował siłę swojej wiary w "Przełęczy ocalonych" Mela Gibsona) i ojciec Garupe (Driver) chcą odnaleźć swojego mistrza i nauczyciela, ojca Ferreirę (Neeson), który miał wyprzeć się swojej wiary, przejść na buddyzm i ożenić się z Japonką. Obaj w to nie wierzą, traktują jako złośliwe plotki.

Po przybyciu na miejsce odkrywają jednak, jak bardzo dramatyczny jest w tym kraju los chrześcijan. Religia ta jest w Japonii nielegalna, a wyznawcy zmuszani do jej odrzucenia w symbolicznym akcie profanacji (nadepnięcie świętego obrazu) - jeśli odmówią, czekają ich wyrafinowane tortury i śmierć. Czy podobnej próbie nie został poddany ojciec Ferreira? I czy nie czeka także i ich? I w jakim stopniu ci, którzy przynieśli tu chrześcijaństwo, są odpowiedzialni za cierpienia prześladowanych?

Martin Scorsese kojarzony jest najczęściej z kinem gangsterskim, ale temat wiary dla tego reżysera był zawsze bardzo ważny. Nie tylko w filmach traktujących o niej bezpośrednio jak "Ostatnie kuszenie Chrystusa" czy "Kundun", ale nawet w klasycznych "Ulicach nędzy", gdzie religia też była obecna - choćby jako niewyczerpane źródło poczucia winy dla bardzo grzesznych bohaterów. "Milczenie" nie jest więc w jego dorobku pozycją przypadkową.

Awangarda 2, Helios, Multikino

Nagrodzony Złotym Globem za najlepszy dramat roku i nominowany w ośmiu kategoriach do Oscara.

"Moonlight" to filmowa adaptacja opowiadania "In Moonlight Black Boys Look Blue" autorstwa Tarella Alvina McCraneya.

Zrealizowany w Miami w 2015 r. po raz pierwszy zaprezentowany został 2 września 2016 roku, podczas 43. Festiwalu Filmowego w Telluride. Następnie pokazany był m.in. na międzynarodowych festiwalach filmowych m.in. w Toronto, Nowym Jorku i Londynie. Obraz zachwycił publiczność oraz krytyków. Już otrzymał nagrodę Złoty Glob za najlepszy dramat roku, otrzymał też osiem nominacji do Oscara, m.in. za najlepszy film, reżyserię i scenariusz adaptowany.

To historia o życiu Chirona (poczynając od dzieciństwa) w jednej z gorszych dzielnic Miami, gdzie próbuje odnaleźć swoje miejsce. Handel narkotykami kontroluje tam Juan (Mahershala Ali), który staje się dla chłopaka swego rodzaju zastępczym ojcem. Jego dom stanie się drugim domem tego milczącego chłopca.

Awangarda 2

Argentyna/Niemcy/Włochy 2015 (Un tango mas) Reż. German Kral

Dokument o legendarnej parze tancerzy i ich burzliwym związku.

80-letnia dziś Marie Nieves Rego i 83-letni Juan Carlos Copes byli parą nastolatków, gdy po raz pierwszy spotkali się w klubie w Buenos Aires, gdzie młodzież z biednych rodzin przychodziła tańczyć tango. Wkrótce zaczęli to robić zawodowo. Występowali razem niemal przez pół wieku, popularyzując argentyński taniec na całym świecie, podbijając w latach 80. Broadway i stając się żywą legendą.

Jednak film niemiecko-argentyńskiego reżysera znacznie mniej miejsca poświęca ich międzynarodowej karierze niż ich wzajemnej relacji osobistej. Marie i Juan byli parą nie tylko na parkiecie, a przez pewien czas formalnym małżeństwem. Zaś po rozejściu się nadal występowali wspólnie - mimo silnych już wówczas resentymentów - aż do rozstania już ostatecznego, wymuszonego, jak się zdaje, przez drugą żonę Carlosa.

Gdy patrzy się na ich długoletni związek, widać, że siły w nim były rozłożone nierównomiernie. Marie wydawała się znacznie bardziej zaangażowana: początkowo taniec, jak sama mówi, był dla niej głównie pretekstem, aby mogła się spotkać z ukochanym. Carlos odwrotnie: traktował tango jako szansę zrobienia kariery, do której utalentowana partnerka była mu potrzebna. Dochodził do tego jego latynoski "maczyzm" ("ja nie należałem do niej, to ona należała do mnie"). Oboje podają teraz inne przyczyny ich rozstania - w ogóle ich wersje wspólnej przeszłości niekiedy bardzo się różnią - i odnosi się wrażenie, że to Carlos ma bardziej jasny i bezpośredni ogląd sytuacji, zaś Marie gubi się w upiększających racjonalizacjach. Szkoda skądinąd, że rozmówcy jej mocniej nie dociskają, kontentując się niekiedy bardzo wątpliwymi wyjaśnieniami - introspekcję niekiedy trzeba wymuszać.

"Ostatnie tango" składa się z rozmów z naszymi bohaterami (co charakterystyczne, zawsze osobnymi), materiałów archiwalnych z ich występów (zaiste, byli mistrzami) oraz sfilmowanych w sepii występów młodych tancerzy "odtwarzających" na parkiecie kluczowe momenty ich biografii. Choreografia jest tu doskonała, a ponadto tango - z naprzemiennym przyciąganiem i odsuwaniem się - wydaje się dobrze wyrażać specyfikę ich związku, typowego Hassliebe, gdzie wściekłość i gniew przeplata się z czułością i sentymentem. Dla miłośników tego tańca oraz melodramatycznych historii z życia wziętych.

Awangarda 2

Polska, 2016. Reż. Cyprian T. Olencki. Aktorzy: Izabela Kuna, Grzegorz Małecki, Jakub Gierszał, Borys Szyc

Niezbyt udana komedia, w której próbowano zmierzyć się z naszą rzeczywistością całkiem serio.

Pomysłów starczyłoby na kilka filmów. Komedię absurdów o tym, skąd u Jakuba Gierszała wziął się wąż boa, satyrę na korporacje z Izabelą Kuną albo rzecz o polskim nacjonalizmie. Jest też furiat w drogim aucie: rozpycha się na drodze, ale czeka go spotkanie, na które niekoniecznie się spieszył.

Ścieżki kilkunastu przypadkowych bohaterów przecinają się wokół knajpy z kebabem na warszawskim Powiślu. Gdyby tylko te wątki były zabawne i kleiły się w sensowną całość. Albo przynajmniej domykały z wdziękiem. Niestety, schemat goni schemat. Gdy nobliwy profesor (Jerzy Radziwiłowicz ujawnia vis comica w dość kłopotliwych okolicznościach) zamawia panią na telefon, dobrze wiemy, kto za chwilę pojawi się w drzwiach.

Choć jak na tak wyraźne niedostatki scenariusza jest to nawet chwilami przyzwoicie zagrane. Pod pretekstem zabawnych z założenia sytuacji "z życia Polaków" Cyprian T. Olencki chciał, żeby widzowie przejrzeli się w filmie jak w lustrze. To jacy według niego jesteśmy? Nieżyczliwi, pełni uprzedzeń, zaniedbujemy siebie i rodzinę dla pracy, gdzie i tak nas nikt nie ceni. Umówmy się, reżyser niczym nie zaskakuje. Może poza finałem, który - o ile dobrze odczytałem intencje - przeraża jednak przesłaniem, wpisując się w falę nietolerancji. Nic śmiesznego.

Helios, Multikino

Porady na zdrady

Nowa komedia romantyczna Ryszarda Zatorskiego, twórcy hitów: "Tylko mnie kochaj", "Dlaczego nie!", "Nigdy w życiu!" oraz "Dzień dobry, kocham cię!".

W dniu ślubu Kalina (Magdalena Lamparska) i porzucona przez chłopaka Fretka (Anna Dereszowska), rozkręcają nietypowy biznes, który raz na zawsze ma rozwiązać problemy z męską wiernością. Postanawiają pomagać kobietom i na zlecenie testować lojalność ich partnerów. Wszystko idzie dobrze do chwili, gdy Kalina ma uwieść Macieja (Mikołaj Roznerski) - coacha i specjalistę do spraw damsko-męskich. Jego żona Beata (Weronika Rosati) podejrzewa go o zdradę i chce mieć na to niezbite dowody.

Multikino, 22 lutego, godz. 18.45

Kino Konesera

W cyklu, który ma ambicję pokazywać tytuły wybitnych reżyserów oraz filmy nagradzane na międzynarodowych festiwalach zaplanowano pokaz obrazu "Toni Erdmann".

Winfred jest rozwiedzionym, emerytowanym nauczycielem gry na pianinie, który uwielbia wygłupy i nieustannie robi kawały swoim sąsiadom na niemieckich przedmieściach. Jego córka Ines, pracująca za granicą konsultantka w wielkiej korporacji, lubi mieć wszystko pod kontrolą. Przez lata ich relacje nie układały się dobrze, więc kiedy ojciec nieoczekiwanie przyjeżdża na kilka dni w odwiedziny, jego wizyta przybiera zaskakujący przebieg. Aby przywrócić zestresowanej Ines radość życia i poczucie humoru, Winfred tworzy fikcyjną postać, niepoprawnego biznesmena Toniego Erdmanna.

Helios, 22 lutego, godz. 18.15.

Kultura dostępna

Seans filmu "Jestem mordercą".

Po niepowodzeniach dotychczasowego dochodzenia, na czele grupy mającej złapać seryjnego mordercę kobiet staje młody oficer Janusz Jasiński. Sprawa jest trudna i priorytetowa, w końcu wśród ofiar znalazła się bratanica pierwszego sekretarza KC PZPR. Cykl "Kultura dostępna" promuje rodzime kino w przystępnych cenach.

Helios, 23 lutego, godz. 18, wstęp tylko 10 zł.

"Wysokie Obcasy prezentują

Pokaz przedpremierowy filmu "Mr. Gaga", który opowiada o genialnym choreografie Ohadzie Naharinie, wieloletnim szefie najsłynniejszego zespołu tańca współczesnego z Izraela - Batsheva Dance Company.

Reżyser Tomer Heymann towarzyszył artyście przez 8 lat, aby ukazać jego życie i niezwykłą ewolucję jako tancerza, twórcy i człowieka. Rejestrował zarówno jego życie prywatne, próby zespołu, jak i zajęcia z opracowanego przez Naharina języka ruchu - GAGA - umożliwiającego wyrażenie emocji poprzez taniec.

Awangarda 2 (Książnica Polska), pl. Jana Pawła II 2/3, 23 lutego, godz. 18.