Od przeszło pól roku czytelnicy "Wyborczej Olsztyn" czytają o wspartych unijnymi pieniędzmi przedsięwzięciach, które wydawały nam się najistotniejsze z punktu widzenia mieszkańców. Powrót tramwajów do Olsztyna, remonty rozsypujących się kamienic, urządzenie brzegów Łyny w Lidzbarku Warmińskim - to tylko niektóre z opisywanych przez nas projektów w ramach cyklu "Szukamy złotych gwiazd".
Pod taką też nazwą dwa tygodnie temu rozpoczęliśmy plebiscyt, który ma pokazać, jakie działania Wspólnoty uznają za najważniejsze nasze czytelniczki i nasi czytelnicy.
Swoje propozycje do plebiscytu mogli państwo wysyłać do 18 lutego na adres mailowy redakcji. Kandydatury dotyczyły wyłącznie zrealizowanych już projektów, wspartych unijnym dofinansowaniem. Chodziło o inwestycje, inicjatywy oraz działania zarówno „twarde" (np. drogi, projekty badawcze, odnawialne źródła energii etc.), jak i „miękkie" (edukacja, rynek pracy, integracja społeczna etc.).
Z nadesłanych zgłoszeń wybraliśmy ostatecznie dziewięć, to z nich zostanie wyłoniony najistotniejszy projekt unijny Warmii i Mazur. Na propozycje kandydatur można głosować poprzez nasz serwis internetowy olsztyn.wyborcza.pl. Głosowanie potrwa od 25 lutego do 6 marca.
Wyniki zostaną ogłoszone 17 marca podczas uroczystości online, dzień później zaprezentujemy je w piątkowym „Tygodniku Olsztyn". Oto kandydatury:
Jedyny port lotniczy w regionie, jest częścią Transeuropejskiej Sieci Transportowej. Oficjalnie otwarty w 2016 r. Za jego sprawą Warmia i Mazury, uznawane dotąd za odległą prowincję, stały się bardziej dostępne nie tylko dla mieszkańców Krakowa czy Śląska, ale także dla Europejczyków m.in. z Niemiec oraz Wielkiej Brytanii. Wpłynęło to na zwiększenie ruchu turystycznego, mobilność mieszkańców Warmii i Mazur, jak również potencjał inwestycyjny regionu. Obecnie port obsługuje m.in.: loty pasażerskie, loty czarterowe, loty medyczne, loty wojskowe, loty biznesowe, loty General Aviation, a także loty szkoleniowe.
Nowoczesna i ekologiczna przystań - mekka żeglarzy oraz motorowodniaków. Giżycka Ekomarina powstała w 2010 r. nad północnym brzegiem jeziora Niegocin. Co roku w sezonie letnim korzystają z niej tysiące turystów z kraju i z zagranicy. W głównym obiekcie znajduje się m.in. kapitanat portu i kasa portowa, centrum informacji turystycznej, restauracja, lokale usługowe, sklepy żeglarskie czy posterunek policji. W ramach portu zaprojektowano również wieżę i taras widokowy. Port zapewnia żeglarzom i motorowodniakom możliwość bezpiecznego pozbycia się śmieci oraz zrzutu nieczystości z toalet, dzięki czemu przyczynia się do redukcji zanieczyszczenia mazurskich jezior.
Filharmonia im. Feliksa Nowowiejskiego jest jedynym tego typu obiektem na Warmii i Mazurach. W pełni zasługuje na miano kulturalnej perły regionu. Jej nowoczesny gmach - wybudowany w 2011 r. - świetnie wkomponował się w otoczenie (choć niektórzy uważają, że mógłby być lepiej wyeksponowany). Na pięciu kondygnacjach kryje w sobie kubaturę 59 tys. m sześc., a jej sercem jest sala koncertowa na ponad pół tysiąca osób. Oprócz bogatej działalności koncertowej olsztyńska placówka zajmuje się także edukacją młodego pokolenia, organizując spotkania z muzyką dla dzieci, uczniów i studentów.
Turystyczny klejnot Olsztyna i regionu, doskonały przykład nowoczesnego urządzenia brzegów jeziora. Mieszkańcy Olsztyna i turyści mogą w pełni cieszyć się z tego kompleksu sportowo-rekreacyjnego od 2014 r. CRS Ukiel rozłożono w trzech punktach największego akwenu w mieście. Część główna obiektu znajduje się przy ul. Kapitańskiej. Tam zlokalizowano m.in. budynek kapitanatu, wypożyczalnię sprzętu pływającego oraz trzy kąpieliska. Tam także odbywają się liczne zawody sportowe oraz największa impreza muzyczna regionu - Olsztyn Green Festival. Przy ul. Olimpijskiej znajduje się druga ważna część CRS, a mianowicie Olsztyńskie Centrum Kajakarstwa. Ostatni fragment to Centrum Żeglarstwa Wodnego i Lodowego przy ul. Sielskiej.
Przywrócenie w 2015 r. komunikacji tramwajowej było odpowiedzią na zapotrzebowanie społeczne. To był spektakularny powrót, bo po raz pierwszy od ponad pół wieku zbudowano w Polsce od podstaw nową trakcję tramwajową i niejako przy okazji wyremontowano kluczowe olsztyńskie ulice. Do czasu wybuchu pandemii, która spowodowała spustoszenia nie tylko w transporcie zbiorowym - zainteresowanie samymi tramwajami systematycznie rosło. W 2016 r. z tego środka transportu w przeciętnym dniu roboczym korzystało prawie 19 tys. pasażerów, a w 2020 r. już nieco ponad 24 tys. Łącznie w latach 2015-2020 olsztyńskimi tramwajami jechały 24 mln pasażerów.
Jedna z kluczowych inwestycji infrastrukturalnych, która połączyła Warmię z krajową siecią dróg ekspresowych. Przedsięwzięcie podzielono na dwa odcinki: Olsztyn Wschód - Olsztyn Południe (będący jednocześnie fragmentem południowej obwodnicy Olsztyna) oraz Olsztyn Południe - Olsztynek. Pierwszy oddano do użytku w 2019 r. Rok wcześniej zakończono prace przy odcinku Olsztyn Południe-Olsztynek. Ta część "ekspresówki" należała niegdyś do tzw. warmińsko-mazurskich "dróg wstydu", bowiem przez dekady była zaniedbywana. Remont S51 oprócz poprawy bezpieczeństwa i komfortu kierowców podniósł także atrakcyjność okolicznych terenów inwestycyjnych.
Blisko 800 dzieci z terenów wiejskich powiatu elbląskiego i braniewskiego mogło w ostatnich latach chodzić do przedszkola. Taką szansę dało im elbląskie Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, które stworzyło dziewięć punktów przedszkolnych. Placówki zostały uruchomione w partnerstwie z gminami: Elbląg, Godkowo, Markusy, Tolkmicko, Lelkowo, Płoskinia i Wilczęta. Założeniem tego pomysłu było zmniejszenie nierówności w stopniu upowszechnienia edukacji przedszkolnej. Dzieci z terenów wiejskich, do których skierowana była pomoc, miały mniejsze szanse edukacyjne niż ich rówieśnicy z miast. W miejscu ich zamieszkania nie było przedszkoli, które dostarczają szeregu doświadczeń i są nieocenione z punktu widzenia wszechstronnego rozwoju.
Pod koniec 2015 roku PKP Intercity zaprezentowały na Dworcu Głównym w Olsztynie jeden z 20 nowoczesnych zespołów trakcyjnych typu Flirt 3. Zakup tych składów odmienił postrzeganie kolei w regionie i zachęcił do korzystania z tego rodzaju transportu. Na pasażerów w nowych pociągach czekało wiele udogodnień: wygodne fotele, gniazdka, indywidualne oświetlenie czy przewijaki dla niemowląt w toaletach oraz wi-fi. Każdy skład to osiem członów, a jego całkowita długość to 150 metrów. Maksymalna prędkość użytkowa szacowana jest na 160 km na godz. Składy Flirt 3 można zobaczyć na trasach, po których nie mogą kursować najszybsze z pociągów w barwach PKP, czyli pendolino.
Lidzbark Warmiński jest przykładem miasta powiatowego, które diametralnie odmieniło swoje oblicze dzięki unijnym inwestycjom. Jedną z nich jest budowa tężni solankowych w południowej części miasta, które mają być milowym krokiem do uzyskania przez Lidzbark statusu uzdrowiska. Za sprawą europejskich funduszy wyremontowano również zabytkowe zabudowania służące niegdyś za przedzamcze rezydencji biskupów warmińskich, a także amfiteatr czy okolice brzegów rzeki Łyny, przekształconych w bulwary pełne zieleni, miejsc wypoczynkowych oraz rekreacyjnych.
Materiał promocyjny partnera
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze